Я думаю, что все люди в этом мире смотрят на жизнь своими глазами, для одного жизнь красочная, для другого серая и мрачная.
Я отношусь к группе оптимистичных людей, потому что стараюсь видеть позитив в каждой ситуации, искать решения и решать проблемы.
Видя холодные и равнодушные взгляды идущих по улице людей, становится трудно думать о том, что на свете есть хорошие люди, но я считаю важным, несмотря ни на что, не терять веру в добро, сохраняя внутри себя чистого ребенка, который готов помочь каждому, радоваться малейшему и быть заботливым.
Աշխարհն իմ աչքերով
Ես կարծում եմ, որ այս աշխարհում բոլոր մարդիկ կյանքին վերաբերվում են իրենց աչքերով, մեկի համար կյանքը գունավոր է, մյուսի համար գորշ ու մութ։
Ես դասվում եմ լավատես մարդկանց շարքին, քանի որ յուրաքանչյուր իրավիճակում փորձում եմ տեսնել դրականը, ելքեր փնտրել և լուծել խնդիրները։
Տեսնելով փողոցով քայլող մարդկանց սառն ու անտարբեր հայացքները ՝ դժվար է դառնում մտածելը, որ աշխարհում կան բարի մարդիկ, բայց կարծում եմ կարևոր է, ինչ էլ որ լինի չկորցնել հավատը բարու հանդեպ, ներսում պահելով այն մաքուր երեխային, ով պատրաստ է օգնել բոլորին, ուրախանալ ամենափոքր բանից և լինել հոգատար։
Մերի Խաչատրյան 2-1 կուրս 